poulcheria's

    Όταν ο κινηματογράφος πήγε στο ελληνικό σχολείο και γύρισε με κλάματα Παιδικός κινηματογράφος στην   Αμαλιάδα του Μεσοπολέμου -   Μαχητικός φεμινισμός και πρωτοπόρες πρακτικές σε μια ιδανική συνύπαρξη                        « Όταν ο κινηματογράφος πήγε στο ελληνικό σχολείο και γύρισε με κλάματα» - Το χρονικό της “ταραγμένης” σχέσης του κινηματογράφου με τη δημόσια εκπαίδευση στην Ελλάδα από το 1900 ως το 1997 είναι η νέα ιστορική μελέτη του  Νίκου Θεοδοσίου , σκηνοθέτη, ιστορικού του κινηματογράφου και   υπεύθυνου για την Ευρωπαϊκή Συνάντηση Νεανικής Οπτικοακουστικής Δημιουργίας “Camera Zizanio” με εκδότη το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας. ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΑΥΤΟ ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΤΑΙ ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ της «ταραγμένης» και γεμάτης περιπέτειες σχέσης του σχολείου με τον κινηματογράφο στην Ελλάδα στον εικοστό αιώνα. Πρόκειται για ένα πόνημα που διαβάζεται απνευστί για τον πλούτο   των ιστορικών   στοιχείων που παραθέτει ο συγγραφέας. Πολλές και   ενδιαφέρουσες οι πληροφορίες, ι

  Από  την Ήλιδα στην Ολυμπία Στη μοναχική πηγή της Ιεράς Οδού       …Την παραμονή της έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων, σχηματιζόταν η μεγαλοπρεπής Ιερά Πομπή η οποία ξεκινούσε από την Ήλιδα και ακολουθώντας την Ιερά Οδό μετέβαινε με πεζοπορία στην Ολυμπία. Οι ελλανοδίκες, οι ιερείς και οι αξιωματούχοι της Ήλιδας, οι θεωροί, δηλαδή οι επίσημοι απεσταλμένοι των ελληνικών πόλεων, οι αθλητές με τους προπονητές τους ήταν τα εξέχοντα μέλη της πομπής που βρίσκονταν στην κεφαλή. Στην Ιερά Πομπή ενσωματώνονταν οι ιππείς και οι ηνίοχοι με τα αγωνιστικά άλογα και άρματά τους, οι κάτοικοι της Ήλιδας, οι Ηλείοι των περιχώρων και οι πολυάριθμοι ξένοι επισκέπτες και προσκυνητές μαζί με τις πλούσιες προσφορές τους και τα ζώα προς θυσία στον Δία. Όταν η πομπή έφθανε στην πηγή Πιέρα, γινόταν από τους ελλανοδίκες μια θυσία χοίρου στο πλαίσιο καθαρτήριας τελετής. Στη συνέχεια, η Ιερά Πομπή κατευθυνόταν διά της Ιεράς Οδού προς την μικρή πόλη των Λετρίνων (κοντά στον Πύργο, τη σημερινή πρωτεύου

                                   “Μνήμες από τις αλησμόνητες πατρίδες”                                                 100 Χρόνια μετά θυμόμαστε …   Η Θ.Ο Εθελοντών Κέντρου Κοινωνικής Παρέμβασης Δήμου ‘Ηλιδας   με αφορμή τη θλιβερή επέτειο των 100 ετών από τη μεγάλη Μικρασιατική Καταστροφή του 1922, παρουσίασαν στον Πολυχώρο Πολιτισμού του Δήμου Ήλιδας την παράσταση “Μνήμες από τις αλησμόνητες πατρίδες” 100 Χρόνια μετά θυμόμαστε … σε σκηνοθεσία του Αλέξανδρου Μπουσδούκου.   Μια παράσταση φόρος τιμής για την επέτειο των 100 χρόνων από τη μεγαλύτερη τραγωδία του ελληνισμού, τη Μικρασιατική Καταστροφή, που σημάδεψε το έθνος μας και αφάνισε μια ιστορία τριών χιλιετιών, και ταυτόχρονα οριοθέτησε ουσιαστικά τη σημερινή Ελλάδα και την ένταξη στον ελλαδικό χώρο του Μικρασιατικού Πολιτισμού. Η παράσταση βασίζεται σε αποσπάσματα από τα μνημειακά έργα «Κοινός Λόγος» της Έλλης Παπαδημητρίου και «Ματωμένα Χώματα» της Διδώς Σωτηρίου(γεννήθηκε σαν σήμερα στο Αϊδίνι της Μικράς Ασίας τ